Arghhhhhhmmmmffff!!!

Min gode vænn Johan sa her om dagen da vi satt på datalaben på høgskoln: " Du e ikkje så særlig ivrig på å oppdatere deinn dær bloggen din". Kor æg svarte:" Æ må jo bli utsætt førr nåkka nytt først, sånn at æg har nåkka å skrive om".
Òg det tok ikkje lange tia...
Fiat Puntoen som æ va å førrkjøpte mæ på, deinn skifta gamlingen nye bærebrue bak på, nye dæmpera og ny eksospotte bak. Så polerte æ biln, og fikk satt på han nån fine hjulkapsla. Nydelig blei han. Biln blei ei pærla!!
Men kor længe va Adam i paradis? Va på jobb i går, og han æ va på jobb ilagme sku bære kjøre ned nån gamle dame, neida sku han vel ikkje, tulle bare, han sku bære kjøre ned og fylle diesel på firmabiln. Òg deinn e tell gjængjeld ikkje akkorat litn! Det e en svær Toyota Hiace og deinn e sælvfølgelig 3 ganga så stor som min lille bil...
Og det dære brøttet av en Toyota e selvfølgelig blitt parkert heilt limt oppætte min lille Fiat, òg her bynne karn å rygge...
I værste faill kuinne han ha rygga over deinn lille sorte! Æ sett jo da i andre etasjen med verandadøra åpen, (da dettan e nødvendig førdi stråleovn ikkje har termostat og står på full geiping) og høre jo ættekvært nåkka rakling utførre. Så æ stekk jo haue ut og skjønne jo umiddelbart at her har det skjedd nåkka ureglementert.
Så æ rope:" Det e nu vel ikkje min bil du e å fær oppætte?!"; ned tell han som sett i Toyotaen. " Bære vent te æ får tak i både dæ òg far din!" ; tellføye æ sånn passelig i affækt ( i òg med at det e like greit også å få tatt han som står førr avkommets opphav!), mens æ lyre av mæg kor drita lei æg e av at aille skal drive å rygge oppætte absolutt aille bilan mine som æ kjøpe. Òg Fiatn såg jo sælvfølgelig ikkje ut i måneskinn! Oppripa bortætte bakdøra og bakskjærmen, bonglåt mæ både her og dær, særlig her!
Tell opplysning så blei Mazdaen som æ skrota her tidligar, rygga på så hardt engang at framløkta spratt ut, en ainna gang æ sku på julebord i stress/ juletia så blei heile forskjærmen min ripa opp mens æ va å haindla julesnop på Rema. Det kuinne æg ailtså ha spart mæg! Da æ en gang sto parkert i Bergen så va gummileppa som skal ligge uinner fangarn, kommen oppå fangarn, og de trøkte like så godt inn deinn andre forskjærmen min òg dær nede, når dæm nu førsta va igang. Og en gang når æ sku rygge ut fra bibelskoln i Bergen, så hoildt de på med veiarbeid.
Deinn eine "veiarbeidarn" sto bak mæ sånn at æ ikkje fikk rygga ut, me et sånt flatt hjul med et rør ståanes rætt opp utav, som mainn kainn sætte "veiarbeid- skiltet" nedi. Æ rægna nu sterkt med at karn hadde obsærvert mæ, sælv om han nu sto i sju lange og sju breie og spærra førr mæg. Men neida! Bajass`n han hadde ikkje det. Derimot så hadde han lagt det dær hjulet med det røret stekkanes opp utav, ned rætt bak biln min, sånn at æ rygga over det! Æ hørte jo bære at det smaillt nåkka hinsides framme oppuinner biln, og så jo ættekvært at det dær hjulet nu lå foran biln min! Og æ sku jo på EU- kontroll, det va jo dærførr æ rygga ut... Arrghh!!! Æ måtte verkelig jobbe knaillhardt førr å klare å klipe kjæft`n såpassa igjæn at æ ikkje lyrte av mæg nåkken trusla...
Æ hadde mæst løst tell å sveive ned vinduet og kauke han inn i det eine øret: "Kor svim går det egentlig ant å være, hadde det ikkje vært førr at det va en gammel bil og førr at æ va en kristn mainn så sku æ ha slette av dæ haue!".
Æ vurderte også å gå ut av biln og ta den dærre skiltstøttehjulmainnskjiitn å dryle deinn over autoværnet og rætt i ælva! Nu gjor æ nu ikkje det og ikkje sa æ nåkka heller, men æ hadde gò løst!
Og trur dåkker ikkje at det røret hadde brækka ut frontspoilern min og slått hakk i ramma innuinner biln? Jo, det e heilt korrækt!
Så kor mykkje må egentlig en norsk mainn ifra Kilbotn tåle? Mykkje, vældì mykkje tydeligvis...
Og trur dåkker det blei likar når æ kom heim te Harstad?
Åh, nånei du. En kompis av mæ han rygga liksågodt rætt i førerdøra mi, sånn at det blet DEINN bulken. Attpåtell klarte nu en kompis som lånte Mazdaen å rygge deinn oppå en murkaint sånn at dær blei deinn hænganes. Heile biln såg tell slutt ut som et trøskværsk! Og deinn va òg strøken når æg fikk han, akkså Fiatn.
At han tykje sjøll e laus har æg jo mestænkt meir eiller mindre heile tia, men må han absolutt være ute ætter mæg bestandig? Han Børge Bentzen sa en gang tell mæ når æ ramsa opp ailt som deinn dær stakkars Mazdaen blei utsætt førr; " Du er utsatt for prøvelser". Førtæll mæ heiller nåkka æ ikkje veit! Det e jo bare en materiell ting, men likavæl...
Ekkje nåkka sjekketriks å komme me en bil som ser ut som om e blitt brukt tell å unnslæppe politiet meir så en gang...
Og Mitsubishi Colt`n min i fra en -og åtteti (-81) slapp heller ikkje uinna. Der va det stadige front mot front kollisjona og uinnamanøvra te eikvær tì i deinn hær rabiate Harstadtrafikken. Her kjøre vi ikkje i rundkjøringe, vi kjøre over dæm! Æg tok en gang en heilt vanvettig bra unnamanøver i Mitsubishi Colt`n på vinterstì da en galning kjørte over veien rætt foran mæg, og stoppa medt på veien! Æ uinngikk kollisjon med ei hårsbreidda og stoppa svært så førnøyd opp, i gal kjørebane vel og merke, men dòg, snudde mæ mot han Tom- Henrik og utbraut: "Æ e bære så fantastisk gò tell å kjøre bil!"
Kor han igjæn såg stivt framover og svarte: " Nu kjøre han på dæg!"
Æ vendte blikke framover igjæn, vurderte avstanden tell den biln som hadde stiv kurs mot front`n min og svarte tellbake: " Nesj, han dær kjøre nu vel ikkje på mæ... eh jo det gjør han!"
" Gardang, kardang!"; sa det, og du ska ikkje se bort ifra at æ lyrte av mæg nån glosa.
Æg stod i ro ætter en fabelaktig uinnamanøver og blei påkjørt av ei snella på stive hjul, og kæm trur dåkker fikk skylda? Hè karn!
Førdi at han som kjørte bak ho kjente ho og syntest synd på ho førr at ho vraka biln sin, så han sa i si førrklaring at det va Æ som kjørte på ho! Arrrghhhh! Ja deinn Colt`n deinn Colt`n, han såg ut som et trækkspæll i støytan, og fikk nu sainnelig føle...
Og nåkka ska æ nu innrømme at va sælvførrskyldt. Sånn som da æ kom hylanes ned ifra Bjørnefjell, selv om nu det ikkje førte tell betydelige skada på biln... Eh, jo det gjor det faktisk, men det blei ganske stilig. Æ trøkte inn skjærmen på venstre sia sånn at du såg inn rett i forkaint av framdøra, det såg ut som om det va luftinntak dær, du veit sånn som Ferrari har?
Uansett, det va tætt snydrevv over Bjørnefjell og bilan framførr kjørte jo i sirop.
Og æ huske at æ sa tell han Kjetil: " Når du passere 50, så eie du ikkje mørkesyn!" Foran mæ låg det ikkje mindre enn 2 Nissan Kingcab firehjulstrækkera, som æ nu klarte å bløse førrbi i snykovet. Det som va aberet va at det blei meire og meire mildt føre ættekvært som mainn starta på nedstigninga fra fjellet mot veikrysset. Auan mine e det jo ikkje nåkka i veien med, det e vel værre med hauet! Eller egentlig ikkje. Æ såg jo at det raint vainn nedover i sporan ætte dær bilan tidligare hadde kjørt nedover , og æ va nu bortpå bræmsepedaln meine æg å minnes. Æ hadde vel muligens piggfrie Firestone vinterdækk på, så æ bremsa nu sånn høvelig ned av respækt førr både piggfritt og is me vainn på. Og det e jo ikkje dårlig tell mæ å være.
Men jo længer ned vi kom, jo meir sørpa blei det, og her går eine forhjulet sæ fast i slapse i ytterkaint av veiban... Og det va jo sælvfølgelig like før siste knappsvingen kor det bære e 20 meter igjænn tell krysset.
Æ drog det æ va kar om i rattet, men nesjda, rætt fram fòr vi...
Æ huske at det siste han Kjetil Aksberg gjor va å se på mæ med vantro i blikket mens han lænte sæ førrsektig fram og støtta sæ imot dashboardet me deinn eine hainda, førr sellan hadde han jo ikkje på sæ...
Så vi pløyde nu nåkka ny mark bortætte deinn dær skråe og breie grøfta, det va akkså deinn va lagd førr Colt`n. Men det va nok 45 graders hailling på hò, så vi sto ganske godt, sælv om æ nu et øyeblekk hadde trua på å sætte han i revers og spinne han opp derifra.
Fånøttes!
Løkka va nu at æ hadde bløst førrbi de dær 2 Kingcab`an, og sælv om æ nu va nåkka småflau så vefta æ nu ætte dæm, og han eine stoppa nu og hadde full førrståelse. Kansje han ikkje hadde sett at æg bløste førrbi han? Uansett, ned i grøfta måtte æ, og sto te kness i vatn og knaut slæpetau. Æ satt mæ inn i biln, og ætterkvært som han byinnte å taue mæ, så blei æ meir og meir overbevisst om at æ tell slutt kom te å havne på taket. Men opp kom vi oss nu ætter et støkke. Vi stoppa på Rimi i Bjærkvik kor æ fikk mæ nån plastposa som æ tredde på føtn, gikk ut av butikken og la han hardt høyre inn på hamburgersjappa. Va sultn, va æg, og hamburger, det sku æ ailtså ha mæ!
Førr ikkje å nævne når æ la nerigjønna te Frankrike me Colt`n , eh, he
Joda, Herren han lede mæ nu ut av ei elendigheit og inn i ei ny...
Uansett, at ikkje æg går på stærke sedidative medikamenta og ikkje har daua av hjertesvikt det e kùn et under... Men nu skal æg å få mæ nån fleire skademeildingsskjema kainn dåkker skjønne, det e vel ikkje over einda...
Neida, førr det va det slættest ikkje. Nu e det ei kattlørva som har sotte oppå panseret mett og varma føtn, så har ho sannsynligvis sklidd på deinn nypolerte biln, sånn at ho har måtta sætte ut klørn, så nu e det nån fiiine lange ripe nedover panseret mett, og i frontruta...Sei mæ e det gaupa som har sotte på panseret mett eiller? Nu e det snart ingen justis, deinn dær katteslækta ligg sveitt an... Og da tænke æ ikkje at det bære bli tvangsklepping av klørn...