Meeeeeeeen,neida!
I meillomtia så hadde han lagt ned 1 cm med snyslaps, og med nån i overkaint slitne piggfrie vinterdekk av type 1/3 slicks ifrå før av, så gikk det heiller dårlig. Karn han hoildt nu 60 km bortigjønna, førrdi han skjønte at det kom tell å hoille hard å få kræke sæg opp Frøskelaindsfjeillet på det dær luggate slapseføre. Da karn kom tell siste rættstrækka førr stigninga, så byinte biln å "ræke" meir òg meir ut mot høyre, tell han tell slutt såg sett snitt tell liksågodt å bære lægge han rætt nerigjønna skråninga...
Nu huske æ nu ikkje akkorat ka æ sa, men æ lure nu på om æg ikkje småbainntes litt av gammel vane der æ rausa nerigjønna lia. Gratis berg- og dalbane med andre ord. Tell min store skuffelse så passerte ikkje livet i revy heiller, sånn at æ kanskje kuinne ha fått repetert og lært nåkka av min tidligare utførte toskeskap.
Første buska pløyde æ nu uansett rætt over, og det gikk haindfritt førrdi at deinn va nåkka tyinn òg spe... ( Nåkka deinna karn ikkje e...) før næsn på fiatn slo nerri på deinn tèlebelagte flatmyra, førr så å tell slutt trè sæ innimeilla to bjørkebuske og stoppe ganske så behagelig i ett lite buskas. Men rektig så fastkiilt sto æg...
Når æ nu eindeli klarte å karre mæ ut døra på passasjersia så hadde det aillerede stoppa to bila oppe på veien. De blei sekkert ganske så førrfær når de så at baklysan på biln framførre førrsvaint ut tell høyre, i ei rætning de ikkje rektig kjeintes méd. Det gjor nu førrøvrig ikkje æg heiller...
"Gikk det bra?", spurte han eine. "Jada, svarte æg, men byinn nu førr aill del ikkje å ring ætter redningsbil eiller nåkka ainna, før da blir æ garantert bøtelagt med de hèr dækkan".
Tell slutt eindte det med at æ ringte han Kurt Warem, æg vesste at han iaillefaill hadde jobba med bilbærging førr Falken tidligar. Han ga mæ nummeret tell han som va på jobb førr Falken deinn sjebnesvangre dagen. Han dokka nu opp ættekvært, og ætter at han Ronny og æ hadde saga bort en del småbuske, så fikk han trækt mæ opp på veien.
Æ hadde jo tidligar valgt å gå førr delkasko på fiatn, førrdi at deinn førsikringa dække tyveri og brainn, og tru mæ, æ har sotte i fiata før kor det har byinnt å ryke ifra ledningsnættet...
Det lønnte sæ tydeligvis nu, førr på gruinn av at æ hadde delkasko så kosta det mæ ingenting å bli "reidda". Han som kjørte Falkenbiln sa også at veien hailla mot høyre og va feildosert dær æ fòr av, så da hadde æ nu nåkka å skyilde på i tillægg. Godt godt.
Overnatta ei natt tell hos han Ronny og ho Merete før æ kjørte heimover næste dag på fint snyføre. Da æ kom tell fergeleie på Flesnes ætter å ha hatt motorn avskrudd ei stuind, førr så å starte den igjænn, så byinnte plutselig oljelampa å lyse. "Det va nu pussig", tænkte æ, og blei litt skeptisk og lurte litt på om æ muligens hadde knailla håll i buinnpainna...
Æ tømte nu på deinn skvættn æg hadde av olja ligganes bakì, og kjørte ombord i færga i god tru.
Når nu svingan så smått byinnte å meilde sæ ætter å ha kjørt av færga, så lysste oljelampa på nytt i støytan.
Jaja, tænkte æg, æ må nu uansett komme mæ heim, så æ kjørte bære videre og satsa på at det va feil med målarn. Kjørte faktisk heilt tell Holtet, fem mil, kvællte på nåkka olja hos han Jens-Arne før æ fòr tell byen og såg kamp. Da æ kom ut ættepå så hadde aill olja reinnt ut...Huba huba!
Kjørte rætt tell Kilbotn kor gamlingen noget rystet kuinne konstatere at det va slått håll i buinnpainna, og det heilt nerrst på painna attpåtell.
Nu trur nu ikkje akkorat gamlingen på Gud, men han uttalte dog likevæl: "Du må ha hadd Vårherre med dæ sia du har kjørt fæm mil uten olja og ikkje har skjært motorn..."
Og han har sælvfølgelig heilt rætt. Hållet va som sagt heilt nederst på buinnpainna og lampa lysste jo kontinuerlig, så att det va et mirakel det e nu iaillefaill ikkje æ i tvil om...
Ho mamma derimot lanserte teorien om at det va han "Tykje sjøl" som hadde logge og lurt på mæ i veigrøfta, og når æ så nærma mæ så hadde han vært å pelka tak i uinnersteillet på biln me ljåen, og således drogge mæ av veien...også flirte de godt begge to.
Tjajaja, de byinne nu å få et snæv av åndelighet om ikkje ainna, og det e nu aildri så galt at det ikkje e godt førr nåkka, sjøll om nu æ vælge å førhoille mæ tell tøngdekrafta, flyteevnen/ marktrøkket tell slitne dækk og de andre fysiske lovan i universet i detta tellfeillet.
Gamlingen han tætta nu hållet i buinnpainna med araldit-lim, og det blei jo hardt som fjeill.
Dørge tætt blei det òg.
Nu har æ nu fått på piggdækkan og attpåtell skifta tell nytt batteri av god kvalitet. Når mainn nu kjøre fiat så e det vældi vektig at de komponentan som e ruindt fiatn e av ypperste kvalitet, sånn at de kompansere mæst muli førr sælve biln...
Førrøvrig så kainn jo undertægnede bære konstatere nåkka som jo aille veit. Deinna karn lage ikkje mat, han varme mat. Apropos det, førr å ta et fremmedord i bruk, så har æ fuinne ut at en boks med brun lapskaus koste 17,95 krone på Prix Mega i Harstad, 26,95 krone hos Rema på Sortland, heile 29 krone på ICA inne på Sortland Storsænter og 22,60 på Prix på Myre. Va nu måte på prisførskjell førr en skarve boks med lapskaus...
