I gamle daga

Dagens ungdom ane ailtså ikkje kor fint dæm har det. Når æ va ung så blei vi taua bortætte korridoran ætter øran av læreran, fikk juling fra morra tell kveild, blei jaga ut av sænga 3 tima før vi gikk og la oss, og måtte ro tell skoln. Vi drog opp 1 kilo auor underveis, sløydde han med eina hainda og gjor lækse med deinn ainner, mens vi rodde med de ytterste jækslan høggd fast i åran. Da det eindelig va fredag la vi ut på byen, spøtta i glasset førrdi vi ikkje hadde pænga, banka to isbjørna som spærra veien når vi sku heim, kapra en politihæst, rana tre banka førr å ha råd tell sailt i såran (ætter isbjørn-fighten), og gikk så hen og værva oss tell første værdensskrig førr å slæppe uinna konsekvænsan. Vi måtte drekke kaffe-erstatning som smakte som sur nedbør og gnæge barken av busken førr i det heile å overleve. Vi ga ikkje 5 sure sild, ganske ænkelt førrdi at vi hadde dæm ikkje, og vi åt slættest ikkje beinlaus fesk. Vi åt kun bein! Med broccoli! I de dager va det ikkje en einaste elg å oppdrive, som vi kuinne angripe med nedsletne gomma (ætter aill gnaginga), førrdi at tyskert`n hadde skotte aille. Verken reflæks eiller gateløkte va oppfuinne, så mainn måtte bære rægne med å bli nedkjørt minimum en gang førr dag. Fast-telefon (førr de som einnu huske ka det va), va så dyr å ringe med at vi kun hadde råd tell å sette å kjiike på han, i håp om at han plutselig sku byinne å ringe. Vi sykla 3 mil førr å fære på besøk, bære førr å finne ut at folk alikavæl ikkje va heime, og så sykla vi heim igjæn. Vi va derimot ikkje plaga med blæmmat playstation-tommel ætter å ha spællt ailtførr mykkje FIFA 300 000 fra tidlig om morran tell seint på kveild ( ehhh, jo. DET har æ hadd). Ei heiller følte vi oss plaga gruinna såre aua ætter drygt med glaning på PC-skjærmen. Fløtt dåkker æ ska spøtte!